Yoda heeft last van de droogte. Alle beken en sloten bij ons in de buurt staan droog. Ze zoekt echt wel, maar ze kan nergens een plasje vinden om eens lekker in te duiken. En dan nu protest: Baasje, jij weet vast wel een plekje dus doe er wat aan!
Tja, daar heeft ze zeker een punt. Alleen heeft dit baasje daar geen zin in op dit moment. Hoe komen we nu samen tot een oplossing? In gesprek met mijn hond: van protest naar oplossing.
Straffen en belonen
Vanuit de theorieën waaruit ‘straffen en belonen’ voort komen zou ik nu die hond eens even flink toespreken. Onder uit de zak geven zoals dat heet, want ze heeft maar te doen wat ik zeg. Gevolg: kost mij keer op keer veel energie en mijn hond wordt steeds sjacherijniger tot ze zich er of bij neerlegd en aanpast. Of nog meer in protest gaat en er dus bij gaat liggen en gewoon niet meer overeind komt. Dat is dan nog verzet zonder geweld. Opvoeden (of africhten) is een onderdeel van hoe je met je dieren of mensen om gaat. Gebruik je de principes die horen bij straffen en belonen, dan doe je dat dus de hele dag door. Bij alles waarbij je je dier (of medemens) iets wilt leren of laten doen. Is dat iets vanuit intrinsieke motivatie (van binnen uit) en wil het dier het dus ook, zal het geen probleem zijn. Dan ben je dus eigenlijk vanuit de verbindende communicatie bezig omdat je aan de behoefte van het dier voldoet. Dat is dan niet bewust maar toeval. Daardoor maak je niet echt een verbinding met je dier, ontstaat er geen sterke band en zal er ook geen sprake zijn van geven en nemen.
Verbindende communicatie
Optie 2 komt dus uit de verbindende communicatie en past veel beter bij mij: ik ontdek wat haar behoefte is, erken dat en probeer die te vervullen. Als dat niet lukt, zoals vandaag, leg ik haar (energetisch) uit dat ik dat nu niet kan maar zeker later op de dag wel met haar naar het water zal gaan. En dan wacht ik even af en geef haar de keuzes van nu. Ja, ik praat dus met mijn hond. Met woorden, gebaren en energetisch. Vanuit mijn rechtse brein doe ik meer: ik zie details, sla die op en verbind die op het juiste moment met elkaar. Daarbij vertrouw ik blind op mijn intuïtie en zo weet ik dus precies wat mijn dieren nodig hebben. Of andermans dieren.
Dat maakt dat we in alle rust weer naar de auto wandelen. Ze heeft het begrepen, een andere keus gemaakt en het heeft mij weinig energie en moeite gekost.
De Ideale opvoeder
Zo werk ik ook tijdens de coaching en zo hebben wij ook onze kinderen opgevoed. Opvoeden vanuit de verbindende communicatie levert zoveel rust en harmonie op in het gezin. Wil je er meer over weten? Wil je zelf ook meer rust en harmonie in je gezin? Boek dan het traject De Ideale Opvoeder en zorg in ongeveer 2 maanden dat je beter kunt afstemmen op je kinderen en het opvoeden als vanzelf gaat.
Vooral beelddenkers met een sterke wil hebben veel baat bij deze manier van opvoeden. Het is meer dan communiceren het is een houding van waaruit je met je medemensen omgaat. Dus ook op school en op het werk.
Verbindende communicatie is een manier van communiceren waarbij je een verbinding, lijntje legt, connectie maakt (afstemt) met de ander. Maar ook met jezelf. Daarbij doe je recht aan behoefte, gevoel en de gedragsuiting die daaruit voort komt. Communiceren doe je dus niet alleen met woorden, maar ook met je lichaam en je gedrag. Dus alles wat je zegt, doet, laat, voelt naar jezelf en naar de ander toe. Het omvat alles.
Communicatie is ook altijd twee richting verkeer. Het volgende model geeft het heel mooi weer:
Ben je in verbinding met elkaar, dan is er sprake van evenwicht. De boodschap van de zender heeft die codering (taal) die de intentie (bedoeling) weergeeft zodat de ontvanger ook precies dat begrijpt wat de zender wil dat de ontvanger begrijpt. Zo niet, stelt de zender zijn taal bij. Net zo lang tot zijn boodschap wel goed overkomt.
Gelijkwaardigheid en respect
Verbindende communicatie gaat uit van wederzijds respect en gelijkwaardigheid. Kan er best verschil zijn in verantwoordelijkheid (gezag). Een ouder heeft nu eenmaal meer verantwoordelijkheden dan een kind. Een directeur meer dan een werknemer.
In dit verband wil ik het ook even hebben over voorwaardelijke en onvoorwaardelijke liefde. Je krijgt mijn liefde als jij doet wat ik zeg, is wat bij straffen en belonen het geval is. Dan dwing je het af. Er zijn voorwaarden waar je aan moet voldoen. Dit werkt bij beelddenkers absoluut niet. Het voelt namelijk niet eerlijk. Liefde is iets wat je voor iemand voelt of niet. In welke vorm of hoeveelheid dan ook. Zonder voorwaarden. Iemands liefde kun je dus ook niet verliezen. Zeker kinderen zijn hier regelmatig de dupe van als volwassenen (ouders, leerkrachten, groot ouders, enz) zich er niet bewust van zijn dat zij zo met de gevoelens van het kind spelen. Manipuleren, chanteren, omkopen zijn technieken die hier bij gebruikt worden om van een kind (de ander) iets gedaan te krijgen of om gedragsverandering te bewerkstelligen. Bij beelddenkers, zeker die met een “sterke wil”, heeft dit als resultaat dat ze deze technieken ook gaan gebruiken. En niet alleen bij de volwassenen in hun leven. Het zorgt voor het ontbreken van verbinding tussen volwassene en kind. Maar ook verlies van de verbinding met jezelf. Je dwingt de ander tot liegen en bedriegen om te overleven. Raakt in een vicieuze cirkel waar je niet zomaar weer uit komt.
Meer hierover in deze beelddenkersvideo.